سیستم یا فرایند تبدیل آهن خام به فولاد به عنوان Convertor یا کنورتور (مبدل) شناخته می شود. پیش از آغاز انقلاب صنعتی کنورتور های مختلفی برای تبدیل آهن به فولاد مورد استفاده قرار می گرفتند. اما با شروع انقلاب صنعتی میزان تقاضا برای فولاد و در پی آن میزان تولید آن فزونی یافت. برای برآورده کردن این میزان از تقاضا فرایند بسمر که اولین فرآیند صنعتی ارزان قیمت برای تولید انبوه فولاد از آهن بود شکل گرفت. در این فرایند، حذف آلاینده های آهن از طریق اکسیداسیون و با دمیدن اکسیژن از میان توده چدن گداخته و آهن مذاب صورت پذیرفته و پدیده اکسیداسیون، دمای آهن مذاب را افزایش می دهد و آن را مذاب نگه می دارد. نتیجه این فرآیند تولید انبوه فولاد با هزینه بسیار کم بود.
کنورتور یا مبدل آهن به فولاد
مواد ورودی به یک کنورتور شامل فلز داغ تولید شده توسط کوره بلند و همچنین آهن قراضه تولید شده توسط فرم دهنده سرباره، می باشد. اکسیژن از طریق یک نازل بر روی فلز مذاب دمیده شده که باعث سوزانده شدن محصولات جانبی ناخواسته در فلز داغ مانند کربن، فسفر و گوگرد می شود. این فرآیند احتراق به عنوان پالایش شناخته می شود. پس از پالایش، فولاد برای پرداخت بعدی تحت متالورژی ثانویه قرار می گیرد. متالورژی ثانویه به پرداخت فولاد مایع در کنورتور یا کوره قوس الکتریکی اشاره دارد. در فرایند متالورژی ثانویه، عناصر آلیاژی مانند نیکل،کبالت، کروم یا مولیبدن (Molybdenum) به فولاد خام اضافه می شوند و میزان کربن آن تنظیم شده و محصولات جانبی مانند گوگرد و فسفر حذف می شوند تا عیارهای مختلف فولاد تولید شوند.
پس از متالورژی ثانویه، سرباره و فولاد مایع با ضربه زدن جدا می شوند. برای این کار کنورتور با حالت ضربه زدن کج شده و فولاد مذاب از طریق تپ هول به پاتیل وارد می شود. سپس فولاد مایع در پاتیل به واحد ریخته گری منتقل شده و در قالب ریخته می شود. سرباره باقیمانده در کنورتور نگه داشته شده و بازیافت می شود.
